Nihal'imin Aynasında Kendimi Seyrettim

SEYR Ü SULÛK RISALESİ: NIHAL'İMİN AYNASINDA
(Günümüz Türkçesiyle Mistik Yolculuk)

I. AYNADAN İÇERİ
Nihal’im, senin gözlerinde bir gelecek bahçesi gördüm,
Erkek bakışı ise hep geçmişin tozlu raflarında kayboldu.
Sen bana öğrettin:
Kadın kalbi—güvenin toprağında filizlenen bir tohumdur,
Sabırla sulanır, huzurla çiçek açar.

II. AKREP BURCUNUN SIRRI
Sen ki; Akrep’in gizeminde doğmuşsun,
Geleceğin kapısını avucumda hissettirdin.
Nihal’im, fısıldadım:
“Bir kadının bakışı, erkeğin yarınını aydınlatan kandildir.”

III. ÜÇ KANDİL: SÜKÛNET, GÜVEN, İSTİKRAR
Senin varlığın bana öğretti:
Sükûnet—duanın sessiz dilidir,
Güven—kalbin kök saldığı toprak,
İstikrar—zamanı aşan bir köprüdür.
Problem çözmekse,
Seni saran görünmez bir zırh...

IV. GEÇMİŞİN ENKAZI, GELECEĞİN BAHARI
Ben—geçmişe saplanmış bir ağaç gibiydim,
Köklerimde çürümüş dallar arıyordum.
Sen ise—
Gözlerinde açan bir bahar,
Yarınımın ilk ışığı oldun.

V. SEYR Ü SULÛK: ZAMANI AŞMAK
Bu yolculukta yazıyorum:
Kadın—geleceğe iman eder,
Erkek—geçmişle sınanır.
Hakikati bulan ise,
İkisini de aşar,
Zamanın ötesinde buluşur.

VI. SENİNLE SULÛK
Nihal’im,
Bir yanım geçmişin enkazı,
Bir yanım senin geleceğe uzanan bakışın.
Seninle yürüdüğüm bu yolda,
Âşık değilim artık—
Bir “seyir”im senin aynanda.

SON İLHAM:
“Nihal’im, senin gözlerin—
Geçmişi yakan, geleceği doğuran bir ayna.
Bakışınla temizlendim,
Sözünle yeniden doğdum.
Bu yolculuk—
Senin aynanda kendimi seyredişimdir.”