Kadın Görmesini Bilene Şiiri - Kemal Berk

Kadın; görmesini bilene, her daim güzeldir.
Görmeyenlerin ruhları
Karanlıkta kalmış körler gibidir.
Ne yön bilirler, ne yol bulurlar
Kadına ver ki değeri,
Uzat ki sevgi güllerini.
Açsın yüzünde, gamzesinde, tazecik tomurcuk gülleri.
Bak gör o zaman sana nasıl filizlenmiş gülleri sunacak.
Hepsi sana göz aydınlığı ve neşe kaynağı olacak
Kokusuyla seni mest edecek
Dağları deldirir, dikenler üstün de, gül diye koşturur seni
Her bir sözü seni alır başka alemlere götürür
Senin benliğini elinden alır, önünde diz çöktürür
Odunlamasına değil konuşurken beyler
Kadını uzun cümlelerle yormayacaksın
Kısa ve öz konuşacaksın.
Hissedecek senin varlığını,
Bazen bir bakışınla,
Bazen bir gülüşünle, bazende bir el sallaman yetecek ona,
İnsan olduğunu hatırlatacaksın, onun küçücük yüreğine.
Arada biraz şarkılar türküler mırıldansan kulağına.
Yüreğinden gelsin tüm güzellikler
Estirdikçe sam yellerini
Anlarsın o zaman yüreğine nasıl bir kor ateşi koyduğunu
Külü karıştırdıkça, göreceksin kül özündeki ateşi
Sonra söndürmek isteyeceksin,
Aşk ateşinle ve sevgi selinle

Kemal'eren/Kemal Berk