Kadın Eti Şiiri - Eylem Çelik 2

Ah anacığım
Keşke rahmine tutunmak yerine
Çarşafından çitilenerek temizlenseydim mavi bir leğende
Ve dökülseydim sarı bir yaban lalesinin üzerine
Ben ki tutunmayı en iyi bilirim yine de keşke!
Pek sevimsiz dünya dedikleri sahne
Ekvatora salıncak falan kuran yok,
Hep öyle düşlerdim ben oysa bu hayalî çizgiyi
Altında siyahi acılar ve üstte hikmetinden sual olunmaz büyük rab diye düşünememişim çocuk aklı işte.
Hem sen bilmez misin Ademoğlu en çok kadın eti sever?
İster, oynaşır,keser, yakar kezzap dahi döker
İlle de kadın eti!
Lilith anamızdır tabiki de!
Saçımdan tırnağıma kadar kusuyorum düşündükçe.
Kusmayla yetinmeyip terkedenler de var
Kim daha mesul bu gidişlerden
Urgan mı? Yerçekimi mi?
Yoksa kalbimizi her gün avuçlarımıza alıp sıkmamıza neden olan bu düzen mi?
Anlayanım az, aceleye getirilmişim bir kere
Ben işte dize oluyorum nüksettikçe
Keşke diyorum
Keşke sarı bir yaban lalesine döktüğün bulanık bir su olsaydım keşke!