Kadın Erkek Şiiri - Ekrem Bozkurt

Kadın bu! ..Çözülemeyen..
Bir acaip, muamma…
Rötuş olmuş halidir:İnsanın..
-Adem’den sonra.-
Belki, mükemmel varlık; prototipten sonra…
Çözen yok,kurduğunu,neler düşündüğünü…
Bir ikinci jenerasyon…bu,Venüs’ten gelenin.
Sonuç ise kovuluş:Cennetinden Tanrı’nın…
.
Tanrı bile…dayanamamış olacak yaptığına…
Ki…yeryüzünde; başına musallat etmiş, Adem’in…

Erkekler…Mars’tan derler…
Hani şu …savaş tanrısının adıyla anılan yıldız…
Bu yüzden mi savaşı,bir kadınla erkeğin…
Tanrı bile başından defettiğine göre…
Acaba erkek mi, cinsiyeti tanrının?
Tövbe…yine günaha girdik durup dururken…
Hep kadınların yüzünden…değil mi…
Olmasalardı onlar… yorumda da, bulunmazdık…

Gerçi… dünyanın bir zevki kalır mıydı? Onlarsız…
‘’Para sesi, su sesi...kadın sesi’’
En güzel şıkırtılar değil midir?
Anamız …sevgilimiz…bacımız..
Onlar ki..yine bizim, kadınlarımız…
Tanrıdan sonra…taptığımız…

İzmir-Temmuz-2006