yorgunum,
üzerinde ayrılık yazan tabelanın
upuzun kaldırımlarında
az gittim
uz gittim
ama inan bana dere tepe, düz değildi ayaklarıma
hem sen nereden bileceksin
gözlerindeki çukura düşenin halini
seni diyorum
hangi ayna gösterir ki
gözlerim gibi
,,
ellerim
ellerinsiz kaldı bu yolculukta
üşüdüm
sardım ellerimi ellerime
seninle tutuşur gibi
ellerin diyorum kadın
ellerime el olmadan önceydi
tutar kaldırırdı
düşlerinden her düşüşümde
ben gerçeğim dercesine
..
gerçek demişken
hani bensiz ölürdün ya sevgili
maaşallah turp gibisin
hem turp gibi sin de
yaprakların yeşersin
ha haa
aha gitti şiir
..
valla hiç kusura bakma
ya da bak bir kusura..eskisi gibi
ah işte
eskisi gibi değil hiçbir şey
öyle uzak uzak yaşarken ötelerde
..
neyse
dağıldım iyice..
İsa Kaya
Kayıt Tarihi : 9.10.2017 21:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsa Kaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/10/09/kadin-eli-7.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!