Kadın Eli Şiiri - Vedat Yılmaz

Çırpınıyor dert deryası içinde
Sığmıyor cihana taşıyor kadın
Her çilenin izleri var saçında
Ömür kulvarında koşuyor kadın

Şeref kokar, namus kokar ar kokar
Sevda kervanına uzaktan bakar
Zemheride topuğundan ter akar
Ağustos ayında üşüyor kadın

Hüzün pazarından yüklenmiş yine
Payına düşen yok huzurdan yana
Bakmayın ha öyle siz güldüğüne
Dünyayı sırtında taşıyor kadın

Ne hatıra biriktirir ne anı
Okunmaz ki esamesi ve sanı
Toplumda üreyen sinsi çıbanı
Sabır iğnesiyle deşiyor kadın

Dünya kurulduğu ilk günden beri
Her taşın altında kadının eli
Hayat sınavında her bir engeli
Bıkıp usanmadan aşıyor kadın

Elazığ / 2024