Kadın Düşünüyordu Şiiri - Ercan Karabulut

Kadın düş görmekten korktuğu için uyuyamıyordu
Bahçesinde ekili günahları vardı sanki
Geçmişin izleri yıpratıp duruyordu
Bir durdu düşündü geçmişi, bugünü ve yarını…

Kadın düşünüyordu saçlarına düşen akları
Ve yaşım otuz beş yolun yarısı diyordu
Taradıkça saçlarını tel-tel dökülüyordu
Sanki günahları sevaplarından ağır geliyordu…

Kadın taşıyamıyordu artık yorgun düşmüş bedenini
Sanki yediğinde içtiğinde zehir kusuyordu
Giydikleri kefen gibi sarar olmuş bedenini
Kadın ağlıyordu ve kimse halini görmüyordu…

Çünkü yaşamanın zerre tadına varamamıştı
Artık bıkmıştı insanlar için yaşamaktan
Kendisi için yaşamak nedir bilmediğinden
Kadın düşündü ve çareyi kaçmakta buldu…

Ardında bir mektup bırakıp gitmişti
Kısacık ömrünü bir mektuba sığdırarak
Ve o mektupta tek bir şey yazıyordu
Hayatı çok sevdim ama insanlar yaşatmadı…

Ercan KARABULUT