Her zaman çatlağı gibidir toprağın
Bir kabuk kadar sert ve acımasız
Adam dediğin o erkeği aşkın.
Ne kadar narin ve o kadar ince
Bir yaprak kadar hayata doludur
Kadın dediğin o dişisi aşkın.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta