Kadın Dediğin Şiiri - Salim Erben

Kendiyle barışık bir ömür
Sunmalı her iki cihanda
Gök gürler gibi gürleyip
Kır çiçeği kokmalı saçları
Birazda deli dolu olmalı
Avını parçalayan aslanlar gibi
Söküp almalı yüreğini yerinden
Bunca yılın hesabını sormalı
Çatıp kaşlarını
Neredeydin bunca zaman demeli
Sıkıp dişlerini Öpmeli
Ağzının ta içinden
Biraz da çılgın çatlak olmalı
Kendinden emin iki bedende
Bir kıvılcım tutuşturup
Yakmalı tam orta yerinden
Kadın dediğin
Her mevsim çiçek gibi açmalı
Arı olmalı göğsüne yerleşen
Bal olmalı dudaklarına dökülen
Bir türkü tutturmalı
Bizim yöreden
Söylemeli derinden derinden
Başı akdağı gibi dik olmalı
Gönlü akçakışla gibi engin
Kır bayır gezmeli elleri ellerinde
Sokak ortasında davul zurna
Horan tepmeli seninle
Kadın Dediğin
Yumuşak bakışlı, kalem kaşlı
Ruhu okşayan.
Dili tatlı yüzlü güleç
Bel ince olmalı derdi babam
Şefkatli yüreği kıpır kıpır
Yerinde oynamalı her sabah
Dilinden düşürmediği
ilk şarkı sen olmalısın
Dudakları uzaktan çağırmalı seni
Gelip serilmeli uykularına
Darmadağın yatağına düşmeli
Usulca dokunmalı bölüp rüyalarını
Tasasız kaygısız
Bir aşkla uyanmalı sol yanında
Kadın dediğin
Kadın gibi kadın olmalı