Kadın bilmez, Er’i bilir Şiiri - Meral Adak

Geldik hak’tan saf ten ile

Belendik bin sevgi ile

Yolculuk ne yazgı ile?

Biz bilmeyiz, Allah bilir

Büyümüşüz, serpilmişiz

Kadın diye itilmişiz

Kapı ardı edilmeyi

Babam bilmez, Anam bilir

Kız kısmıssı okumazmış

Çalıştırılmaz ayıpmış

Görevler çoktan yazılmış

Yok! demeyin, bilen bilir

Allah kulun ayırmazmış

Kadın hem Ana, hem Yar’mış

Analarımız kutsal’mış

İman’ı olanlar bilir

Kadın şeytandır ne demek?

Cennetten mi çıkmış kötek?

Çelişkiler öbek, öbek

Buna da ancak gülünür

Bastırdık hep, her duyguyu

Sustuk, bilirken doğruyu

Konuştuk, geçtik ölçüyü

Ölçüyü alanlar bilir

Var elbet kendini aşan

Erkeklerle aşık atan

Türkiye’m de Türkan Saylan

Nedir? Kardelen’ler bilir

Okutmayız, öğretmeyiz

Kapı dışarı salmayız

Allah verir, biz alırız

Canları alanlar bilir

Yarışırmışız dünyayla

Modernmişiz safsatayla

Güldünya’nın acısını

Kentli, köylü aynı bilir

Biri bilmezken mantoyu

Kimi doldurur kasayı

Bu adaletsiz dünyayı

Magazin seyreden bilir

Herkesin var hikaye si

İyi, kötü, çirkin ne ki?

Eksik etek ne demem ki?

Kadına mal diyen bilir

Hepsi biziz, biz kadınız

Kırık olsa da sazımız

Şelpe ile ritim verir

Güzel gözle bakan bilir

Yazdım kadını Meral-ce

Serbestçiyim ben kendimce

Kadına gitmezmiş hece

Ben bilmem ki, hocam bilir

Sinirlendim dün eşime

İçimi döktüm klavyeme

Şikayet? yok, ne haddime?

Ben ne bilem, er’im bilir