Kadın Anadır Önce
Kadın anadır önce,
Can yaratan sevgiden.
Sonra bacımızdır, sevdiğimizdir.
Doğuyorsa güneş nedeni odur.
Onlar gecemizdir, gündüzümüzdür.
Ayak olur, el olurlar yürürüz.
Çayır, çimen gibi boy boy ve renk renk,
Al karanfil gibi dudaklarımız,
Ve ayçiçeği gibi yüzümüz.
Tohum-toprak gibiyizdir onlarla.
Onlar çiçek çiçek yeryüzümüzdür.
Uzun ve soğuk kış gecelerinde
Solukları yorgan olur ısıtır.
Ve Temmuzda, Ağustosta
Gölgede kırk derecede
İmbat olur terimizi kurutur,
Onlar bulut bulut gökyüzümüzdür.
Kayıt Tarihi : 4.4.2007 11:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yücel Coşkun](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/04/04/kadin-anadir-once.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!