Gözleri görmeyen bir kadın bazı şeyleri görmediği halde sever.
Mesela gülmeyi sever.
Yüzündeki çizgilerin nasıl bir şekle girdiğini bilmez.
Ama gene de sever.
Gülerken vücudunun içinde değişim halinde olan
O kimyasal reaksiyonun harekete geçişi adeta bir şelale gibidir.
Köpürür ve dalga dalga olur
Ardından da düştüğü yerdeki kayalara çarparak
Keskin olan kenarlarını dümdüz yusyuvarlak yapar.
Bizler o kayalarız işte.
İşte böyle sever görmeyen bir kadın gülmeyi.
Görmediği halde hissedebildiği bir şeyi de sevmez.
O da gözyaşlarıdır.
Yüreğinin içinde akan o şelale
Artık gözkapaklarının arasından taşar.
Yüz çizgilerinin ne hale geldiğini görmez
Ama gene de sevmez ağlamayı.
Kalbi de onunla birlikte ağlar çünkü...
Rıdvan Cankiç
Rıdvan CankiçKayıt Tarihi : 23.5.2013 12:00:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!