Kadın / Adam Şiiri - Filiz Daş

Gözlerime mühürlüm
Güne seninle uyanmak
Güneş ile kahvaltı yapmak
Ay ışığı ile akşam yemeği yemek gibi

Zira sen bu evreni istikrarlı bir şekilde
GüzelIeştiren yegâne varlıksın
Bütün mutlulukların biraraya gelerek
Bağımsız ve koca bir ordu kuruşu gibi
Yüreğin bu evrenin en büyük gıdası
Ve ben o yüreğe aşığım

Kaleminden inciler aşkla dökülüyor
sevgiyle harmanlanıyor
Dokunduğun her şeyi büyülüyor-
efsun katıyorsun

Dudağımın kıyısında kanat çırpan-
öpücük kuşlarıyla
Hani o insanlığın güneşli gülüşüne-
benzeyen mimiklerin
Bir de yüreğinle yüreğime
Dokunuşun yok mu

İşte o dem karşında
Yani gözlerinde
Yani kollarında sana bakıp

Her hücremin ayrı ayrı şımarması
Efsunlu bir yaşam iksiri
Yüreğimin harlı ateşiyle alaca şafakta
Sabah türkülerini dinlemek gibi

Sesinin her tınısında biraz daha sarılarak
Ve bir ömür dizinde kalıp terinden öperek
Çiçeklerle hayata gülümsemek gibi-
göğsünde dinlenmek

Seni ey omuzlarından öpülesi ADAM!
Sevmek budur ya;
Başını omuzuna koyduğunda
Ben burada olsam bana birşey olmaz
Dedirtir gibi çağırıyor beni

Ve devam etti ADAM
Bir Ozan'ın en nahif sesiyle, usulca;

Kâinat güzelim
Biliyordum ki, varoluşun yeterliydi-
bunları işitmek için
Sen varoluşunu çoktan aşıp
Güzellikleri arşa çıkardın

Ben hep güzelliğinin delilerce esiri-
olacağım
Ve gülümsemelerinin en büyük duacısı

Seni çok seviyorum KADIN!

Haddi değil gecenin senin kadar güzel olması
Ama ben yine de senin kadar mükemmel-
gecelerin olsun diye
bir dilekte bulunup tüm benliğinin
Aklımı başımdan alan ritmine
Sonsuz şükranlar sunuyorum

Kifayete erişmek için
Öncelikle güzelliğine riayet etmem-
lazım Sultanım

Kelimelere güzelce can vermiş olman
Her defasında gönlümde tuhafiyeci-
dükkanı açtırıyor
Ne mutlu ki, tasviri imkansız efsununu
Anlamaya ve yaşamaya çalışma imkanı buldum

Lâkin seni idrak edip
Tasvir edebilecek bir şair
Mucit yoktur eminim

Günlerin tebessümlerinde dem bulsun
Her sonun sonsuzluğunda harmanlansın-
tüm düşlerin

Bu günü düne duacı eden şükürlerimiz gibi
Erdemli olsun güneşin ayla vardiya devri
Ve tüm çiçeklerin aşkı gibi olsun

Suya kavuşmak değil
Suyu beklerken kurduğu düşler gibi

Şiir sensin
İlham sensi
Sen ki o muhteşem kudretsin… dedi

Ve aşk yürüdü mahşere...