Kadın Şiiri - Beste Memiş

Kadın donuktu, adam soğuktu..
Kadın buruk, gözlerinin için artık parlamıyordu.
Yorulmuştu. Ama oturmaya bile hali yoktu.
Adam kadının tükenmişliğini anlamıyordu.

Adam seviyordu sevmesine
Lakin yanlış seviyordu kırıp dökerek
Kadını esir ederek, zulüm ederek.
Kadının içinde ki çocuğu öldürerek..

Zaten kadının hayatında herşey ters gidiyordu.
Elinde kalan azıcık umudu da adam zehir ediyordu.
Sevgi bu değil! dedi, kadın.
Severken acıtmadan, incitmeden sevmeliydi adam
Severken nefessiz bırakmadan
Ve her an heyecandan nefesini kesecekmiş gibi!