Kadın Şiiri - Bekir Dalkıç

Kadın fabrika da işçi,
Evde çamaşır, bulaşık, ütü.
Sokakta kürksüz bir kedi gibi.
Tırnak izi suratında bazı köpeklerin.
Kadın tarlada toprak,
Bağda bostan,
Şehirde zehirsiz bir yılan gibi görülür.
Sesi denizden esen yelden
Sözüyle seslenir ezelden
Ruhu çölde kaktüs,
Suyu sebil,
Dikenleri iner yüreğe.
Kadın şiir de yazar,
Kitapta okur,
Araba da sürer,
Kilim de dokur aynı anda.
Renk verir sokağa,
Kuşku demek korkağa,
Kimine kuş gibi hafif gelir,
Çiçek gibi ince ve naif kimine.
Açar güzel bir söze.
Kimine gülle gibi ağır,
Dişi bir aslanı anımsatır.
Verir o ağızların payını.
Kadın aydır kapkara gecelere.
Işığı yıldızlara eştir,
Bir bardak çaydır yorulana ah!
Güneştir o.
Yeniden doğan her sabah her sabah.