KADIN
Ömrüme hoş gelmek istemedin mi?
Nerdesin yıllarca beklenen kadın?
Vuslattan pay almak istemedin mi?
Hasreti omzuna yüklenen kadın…
Köşe bucak saklandın mı gözümden?
Görüp de neftet mi ettin yüzümden?
Niye kaçtın karlardaki izimden?
Yılların ardına saklanan kadın.
Sen benim her gece kaçan uykumsun,
Sen benim en mahrem kalan duygumsun.
Sen benim kadere sonsuz saygımsın,
Her gece duamda yoklanan kadın.
Sen beni bilmezsin, ben seni bilmem,
Bir kere sahiden gülmedim, gülmem.
Umarım yüzünü görmeden ölmem,
Nur yüzü habersiz aklanan kadın.
Adını Neşet’in sazında buldum,
Sen “Acem Kızı”, ben “Garip” oldum.
Geç kaldın ömrüme, çaresiz kaldım,
Gönlümde suçlanıp, haklanan kadın.
– Mustafa ÖNER (İstanbul – 02.10.2018)
Kayıt Tarihi : 24.1.2020 11:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gelmemiş, belki de hiç gelmeyecek bir kadına yazdığım şiirim… (İstanbul – 02.10.2018)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!