Ben hiç gökyüzü kadar mavi olmadım
Deniz kadar da
Rüzgar gibi asi olmak isterdim
Yine de beceremedim
Bir at'a benzettiniz bedenimi
Kadındım oysa
Kuş olmak isterdim en çok
Yada bir martı
Eğreti gülüşlerime ıslık çaldınız
Çirkin bir yüzde acının gökkuşağını çizdim
Çocukken kadın oldum
Hatta kadın doğdum
Ağlarken
Süt verirken
Ve severken
Sövdünüz beni..
Şimdi desemki ben hiç birşeyim
Tutup alnımdan öpecekler beni
Ben kadınım
Sonra herşey
Çok şey
" Sevişmek için sevmeyin beni.."
Özge ÖzgenKayıt Tarihi : 3.8.2019 01:50:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!