Kadın Şiiri - Ali Akça

KADIN
Ay parçası kumsala inen kadın
Gül kokar tenin yayla balı tadın

Martı gözlerine yerleşen hüzün
Dağılır havaya konfeti saçar
Gülümser inciler dizili yüzün
Gözlerin içimde elalar açar

Ay parçası kumsalda izin dilber
İncelir ruhunda mis kokar amber

Gökte inceliyor ay utancından
Gölgesi sularda ah kaybolacak
Yakamozlar suya düşer sancıdan
Gece yıldız yıldız sevgi doğacak

Ay parçası senden dağılır renkler
Kıyıya dokunan sonsuz ahenkler

Kutsanmış günahı ipe verirken
Cellatların elinde gül görülür
Karlı dağlar demir gibi erirken
Bir peri tılsımıyla şafak örülür

Ay parçası bakışın bir vedadır
Adın yüzyıllardan düşen sevdadır

Gökkuşağı aşka yedi renk adar
Yüreğin genişler gökyüzü kadar
Aşkın bir bitimi son durağı var
Oradan yepyeni ufuklar doğar

Ay parçası beklemekti maksadın
Umuduna taze umut kutsadın

Hazırsın açık limanlar gibi aşka
Dudakların serin Kevser içeceği
Şimdiki hayatta aşk bambaşka
Anda açıp söner sevda çiçeği

Ay parçası yeryüzünün güneşi
Can tanesi yok bulunmaz ki eşi

Mutluluk neredeydi hep aradın
Yıllarca ölümsüz aşka susadın
İçinde sabır taşı, nice kaynadın
Gül nefesin, yeryüzü meleği adın

Ay parçası biraz daha kalmadın
Melek gibi bembeyazdı kanadın