Ne hayallerim vardı bir zamanlar, bir dolu umutlarım,
Yalnız benimdi aydınlık pembe rüyalarım,
Kayboldu feri gün ağarınca sönen yıldızlar gibi,
Artık gülemez oldu nereye baksa siyah gözlerim.
Akıntıya kürek çekiyor
İhtiyar balıkçı misali yorgun kollarım,
Kapılmış fırtınaya sürükleniyor
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Annem, arkadaşlarım, gençlik yıllarım
Hani nereye saklandınız, nerede kaldınız?
En ihtiyacım olan şu günlerde size
Beni yalnız mı bıraktınız gene?
Önemli değil, hep yalnızdım zaten
Haklı olsam da hep haksızdım,
Masumken bile suçlandım,
Eksik etek, saçı uzun aklı kısa, kimilerin gözünde
Her şekilde ezilmesi gereken hatta,
Zira KADIN' dım.
Ama oyun bitti, perde kapandı BEY' ler,
Unutmayın sakın, daima
Son gülen, iyi güler! ...
O kadar da değil Sn. Necla hanım, kadın ruhundan hem de iyi anlayan nice erkekler var. vefasızlığı tüm erkeklere maletmemek lazım.
Tebrikler dizlerinize.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta