Güldür, varsada dikeni görülmez
Eş der, evlat der, baba der yorulmaz
O olmadan hayal bile kurulmaz
Eştir yüzümüzün gülmesine sebep.
Gülsün ister herkesin yüzü
Ninnidir, ağıttır özlüdür sözü
Dişi kuş derler ağırdır yükü
Kadındır yuvayı çekip çeviren.
Kuzum der yandıkça yanar
Ekmeği sana verir, su ile doyar
Tehlike sezse canın ortaya koyar
Kadındır cana can katar.
Uyku bilmez ömür verir bebeye
Kınalar askeri gönderir cepheye
Işık olur perde olur haneye
Kadındır anadır bizi biz eden.
Gardaşa bağlıdır can evinden
Zehir verse yenilir elinden
Kötü söz çıkmaz dilinden
Kadındır bacım kıymetlim.
Abdil’im varlığı kafi, tarife ne hacet
Güler yüzü sofralarda bereket
Hor görme kadını dikkat et
Kız evlattır, kırma naziktir.
Kayıt Tarihi : 28.11.2018 17:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Abdil Göktekin](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/11/28/kadin-804.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!