Kadın,,, Şiiri - Mahmut Çiçekdağı

Hep hayalleri hatta rüyaları kadınlar üstüne kurduk
Hep bir şeyleri onlardan istedik durduk
Nasırlı yüreklerinde sakladığı umutları dinlemedik
Görmedik
İttik hayallerini rüyalarını ar namus dedik
Kabahati onlarda bildik
İçlerindeki fırtınaları gözyaşlarına fısıldattık
Güldü kuyruk sallıyor dedik
Öksürmesinde ağlamasında bir bahane aradık
Kadının yeri erinin yanı dedik
Yuvasını dik tutsun çocuk doğursun dedik
Dövdük sövdük
Ve hatta hatta öldürdük
Olmadık düşünceleri dudaklarına
Kondurduk
Göğüslerine hayalleri yasladık
Hep onlardan bekledik
Narin dedikçe ağırlıkları nefeslerine yükledik
Süslendiler olmadık iftira attık
Kapandılar cehaletinin kirliğini üzerlerine sildik
Kadınımıza baç baçı dedik
Ama
Çaresiz bıraktık
Lekesiz hayatlarını lekeledik
Yaşamın fethedilmemiş duygusudur
Kadın
Sessiz kimsesiz süzülen
Balkondaki bir çiçektir
Ömrümüzün masmavi rengidir
Karanlığımızın içinde sönmeyen ışıktır
Bazen
Bir anne
Bir Arkadaş
Bir Dost
Bir sevgili
Kadın yaşamın renkli bulutu
Kadın dört mevsimdir
Sevincin hüznün