Kadın Şiiri - Abdullah Uşan

Kadın anadır;
Evladını dokuz ay karnında taşır,
Yükünü ise sırtında bir ömür,
Uğrunda hiç düşünmeden ölür.

Kadın eştir;
Bir tamın bir yarısıdır,
Diğer yarısının bir tanesidir,
Sırdaşı, dert ortağı, her şeyidir.

Kadın çalışkandır;
Annedir, öğretmendir, doktordur,
Polistir, subaydır, mühendistir,
İşçidir, emekçidir.

Kadın kahramandır;
Nene Hatun’dur, Halide Onbaşı’dır,
Kara Fatma’dır, Şerife Bacı’dır,
Nice isimsiz vatanseverdir.

Kadın çiçektir;
Çiçeklerin en hasıdır, güldür,
İçe çekip doyasıya koklanır,
Hayran hayran bakılır.

Kadın güneştir, aydır,
Yıldızdır, mehtaptır,
Denizdir, dalgadır, fırtınadır,
Sahildir, limandır.

Kadın şiirdir,
Yeni yeni mısralar eklenir,
Çeşit çeşit kafiyeler dizilir,
Şarkıları bestelenir.

Kadın kitaptır;
Dosttur, yalnızlığa arkadaştır,
Okurken kendisiyle yaşatır,
Her okumada başka şeyler öğretir.

Kadın duygudur;
Yokluğu özlemdir,
Ayrılığı hicrandır,
Varlığı huzurdur, mutluluktur.

Kadın güzelliktir;
Sevgidir, şefkattir,
Zarafettir, asalettir,
Nezakettir, berekettir.

Kadın bireydir;
Kadın ailedir,
Kadın toplumdur,
Kadın gelecektir.

Hepsi bir yana,
Kadın candır,
Canandır,
Hicran’dır.