Kadın Şiiri - Köksal Akar

Ey umudu siyaha yakın duran lalezâr!
Söyle hangi ölüyü sana getirir mezar?

Sen ey hayal şehrinde ruhları saran kadın!
Vurulur gözlerinde nice umut ve hayal
Sonsuz bir bekleyiştir yüreğinde heyecan
En girift suallere galiptir sendeki sır
Dökülür kirpiğinden yokuş aşağı hüzün,
Karanlıklara inat doğar kederli yüzün.

Sallanır sultanların tahtı ihtişamınla;
Sende başlar bir sürgün cennet bahçelerinden.
Kan kırmızı öfkeler yenilir de sabrına,
Vurulur hayaline nuru arayan Mecnun
Emrine amade ki rahmin O var edenin,
Müstesna bir doğuşa muhataptır bedenin

Bir rüya kadar yakın durur yüzün geceye;
Ölümcül bir yaradır sevda bakışlarında.
Seni anlamaz asla benliğimdeki arzu
Yorulur nice gönül ıssız yokuşlarında
Merhamet ki bağrında dallanır, filizlenir;
Asi yalnızlığımız seninle temizlenir.

Ezemez şefkatini, ne kahır ne de minnet;
Eşsiz bir tahta değer, ayağındaki cennet!