Kadın Şiiri - Kamil Çakır

Sen cemiyet mimarı ilk mektep ilk yuvasın.
Sen peygamber annesi Amine’sin Havva’sın.

Kız iken, zevce iken Cennete vesilesin
Veliler halkasından mücevher silsilesin

Sende hayata geldi insanlığın çamuru
Senin elinden geçti gençliğin ilk hamuru

Sihirli bir el değdi, som altın yüreğine
Cevherini unutup kahrettin feleğine

Hürriyet ve eşitlik perdeleri altında
Nice nice oyunlar düzenlendi kadında

Cevherler örtülerle kilitlensin saklansın
Görenler de içinde neler var? meraklansın

Bit pazarında açık malı kimse almadı
Anadan doğma üryanlarla rağbet kalmadı

Eşitlik alıyorum zannıyla aldatıldın.
Nane sakızlarına düşürüldün, satıldın

Sana tuzaktır dönen düzenin bu çarkları
Allah’ın verdiğini vermez insan hakları

Sen İslam’da bedenen ve ruhen bir vatansın
Ruhunu bedeninden ayıranlar utansın.

İlk muallim, sevgili, ilk tabip, ilk kitapsın
Niye böyle dökülmüş, niye böyle harapsın

Doğurduğun insanlar, Fatih’di Süleyman’dı
Seni bu hale koyan söyle hangi fermandı

İnan ki bu durumun yürekleri dağlıyor.
Acıklı nasibine koca tarih ağlıyor.

Bu karanlık aşılıp sabaha varılacak
Sana uzanan eller muhakkak kırılacak.

Kamil Çakır
(Hazan Şiirlerim Kitabından)