KADIN
Kadın, Tanrının özenle yarattığı kadın
Bir gün anladı yalnızca bir kukla olduğunu
Baş kaldırdı yazgısına,
Güç aradı usunda.
Durmaya çalıştıkça ayakta tek başına,
Çabaladıkça kurtulmaya iplerinden
Vurdular tüm acımasızlıkları ile.
Yıkıldıkça doğruldu bir kez daha,
Doğruldukça yıkıldı.
Şimdi yerde, kırık dökük kolu bacağı
Dolanmış iplerine, ama yitmemiş.
Belli belirsiz bir gülümseme dudaklarında,
Gözleri dimdik, dosdoğru
Bakıyor uzaklara.
Kayıt Tarihi : 1.11.2014 21:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!