"Kadın.! " Şiiri - Celal Çetin

Beni bana anlat diye, trip atmışsın ya,
Kadını anlatmak, yorum yapmak zor.
Mevzu derin, konu mankeni kadın.
Yeteneklerimi, kalemimi, zorluyorum!

Gözlerin karşıya kime bakar, bilmez'ken,
Şeytanın bile aklı ermezken, işine,
Gönlünden hangi fotoğraf geçiyor,
Kalemin ne renk yazıyor, kim bilir?

Nasıl anlatılır, nasıl sırrı çözülür?
Tartmadan nasıl bahsedilir, gramından?
Adamına göredir herhalde, ceylan bakışı.
İncidir, kıymetlidir, akıtacağı gözyaşı,
Hem de en büyük silahıdır kadının!

Her kadın, değerini kendi belirler.
Rüzgârın kararsızlığı doğru karar.
Örneğin; birisinin arkadaşlık teklifini,
Bugün kabul eder, yarın vazgeçer.
Tavşan'ın ürkekliği, kadınına göre değişir.!

Mücevherat ile eşleşirler, kırılgandır kadın.
Hepsine uyarlanamaz tabii ki bal tadı.
Öyle kadınlar tanıdım ki, zehir etti yediğim aşı.
Hissettirdi bedeninde, zemherinin soğuğunu! .

Kuyruğuna basmadığın sürece, kaplan olmazlar.
Gevezelik, ortak noktadır, kadın’da.
Zaten suskunu da çekilmez.
Kumrunun sevgisini yaşatacak kadınlar, nadirdir.
Denkte bir çıkar, balaban armudu derler.
Söylememe gerek var mı?
Bilirsinizdir herhalde, ayılar ne yerler!

Ne mutlu, kadının özelini bulanlara.
Erkeğine, erkek olmanın gururunu yaşatan lara.
Kadın başka, kadın başka, daha başka,
Kadın nasıl anlatılabilir?
Bir yazı dizesinde, koskoca KADIN’IN,
Nasıl yaratıldığı, tüm hasletleri, hasretleri,
Beklentileri, nasıl sığdırılabilir ki.?

Özeline yazabilsem, roman olurdu.
Roman dediklerini, yazabiliriyim sence.?