"Kökünden köklenmiş sökülmüş tüyler toprağından yüzeye çıkma mücadelesi verirken deriyi tahriş eden sivilceler yumağı oluşup iğne ucu noktacıklar halinde deriyi içten kanırtıp dikensi diklenişleriyle baş kaldırıp boy gösterirken bir kaşıntı tumtuması sarıyor yolunmuş tüy tarlasını.
O artık başını alamadığı bu tek mücadeleyle tüm nesilleriyle tüm cephelerden geri püskürtülerek lider vasfını kaybetmiş bir cins olarak toplumsal varlığını Tüysüzlük Cenneti kurma düşlerine adıyor ve bin yıllar gelip geçiyor o cennet düşlerindeyken seller gibi derisinin üzerinden."
Habibe Merih AtalayKayıt Tarihi : 20.9.2023 09:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Sen sadece bu kitabı yaz Kadın, gerisini doğaya bırak.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!