Kadın Şiiri - Seyit Burhaneddin Kekeç

Kadın ürkek bir kuş gibidir. Sanki sonsuzluğa uçmak ister gökyüzünde. Bütün gözler onun üzerinde olsun, güzelliği takdir ve kabul edilsin ister. Bütün güzelliğine rağmen korunmasızdır. Onu vuracak taş yine onu zaaflarından vurur. Bu yüzden hep tutunacak sadık vefalı bir dal arar onu koruyacak, gözetip kollaayacak...

Gizemli bir kitap gibidir kadın. Okudunkça gizemlerinden bir bir kurtulur. Okudukça tanır, tanıdıkça daha bir seversiniz. Çünkü hiç bir varlıkta bulamazsınız ondaki sadakati, şefkati vefayı. Çünkü her şeyden önce anadır kadın ve cennetin kokusu onların ayakları altındadır. Bu lütfu hiç bir varlığa vermemiştir yaratan.

Çiçekler nasıl ki suya muhtaçsa kadında güzel söz duymak ister sevdiğinden. Çiçek misali güzel sözlerle suyla sulanır gibi kopliman yağmurlarında ıslanmak ister. Güzel söz ve takdirle daha bir güçlenir kadın. Yuvasına bütün varlığıyla sahip çıkar.

Yuvayı dişi kuş yapar demiş atalarımız. Çünkü onlar bilirler ki erkeği vezir de yapan kadındır rezil de yapan kadın. Bu yüzdendir ki kadına karşı kaba güç hiç bir işe yaramaz. Çünkü kadın bedende boyun gibidir. Farkına dahi vardırmadan erkeği dilediği yöne çevirir.

Cilvelidir, işvelidir sevdiğine. Tabiri caizse köle olur erine. Ama her şey yerli yerince. Değer verir sevdiğine ve değer verildiğini görmek ister sevdiğinde. Unutmaz sevdğinin doğduğu günü ve unutulsunda da istemez dünyayı onurlandırdığı günü. Bir beklentisi olmaz güzel bir kaç cümleden başka ama olurda bir kırmızı güle de yok demez hani sevgilerinin anısına. Evlendiği gün hayatının ikinci doğum günüdür onun için. İstemez ve affetmez unutulmasını. Sevdiğinde yeniden varolmuş yeniden dirilmiştir sanki. Nasıl ki unutmuyorsa kendisi unutmamalı o kutlu günü sevdiceği.

Doğurduğu her bebek canından bir parçadır. Muştudur istikbale dair umutlarına. Dişi bir aslan gibi korur, kol kanat gerer yavrularına. Eri de öyle olsun ister. Muhtaç etmemeli ailesini değil namerdine, merdine bile...

Her erkeğin Rabbinden dileyeceği duadır kadın. İzzeti, erdemi, edebi ve bilgisi ile yıllar geçtikçe olgunlaşır. Olgunluk güzeliğine bir başka güzellik katar. Huzur arandığında sığınılacak kale gibidir.

Şiir gibidir kadın. Doğuşta ve batışta ufuktaki güneştir. Gece karanlığa doğan mehtap. Bülbülleri güzelliğiyle sarhoş eden güldür. Saf ve duruluğu ile su gibidir kadın. Benzetmeler bir yerde biter ve kadının kendisi kadar güzel bir benzetme bulmak imkansızlaşır. Dünyadaki bütün şiirler ve şarkılar onlara ithaf edilir.

Kadın ister ki bu şiir ve şarkılardaki inceliği, nezaketi erkeği de göstersin. Güvenilsin ister kendisine. Bilinsin ister mukaddes değerlerini canı pahasına koruyacağını. Bütün özellikleriyle bir mücevherdir kadın. Bu nedenledir ki sahiplenilsin ister. Her türlü kem gözlerden korunsun sevdiğince. Aslında kadını anlamak zor değildir ama zor görünmek ister. Çünkü kolay elde edilen her şey sanki değerinden bir şey kaybeder.

Kadın sadece sevilmek istemez. Sevgiyi anlaşılmakla perçinlemek ister. Anlayan ve seven erkeğine kul ve köle olur. Kadın erkeğinin arkasında değil iyi ve kötü günde hep yanında olmak ister.

Ve en önemlisi güvenmek ister kadın. Körü körüne inanbileceği, yalansız dolansız, hilesiz olabildiğince saf düşünceyle güvenmek ister. Terk edilmeyeceğinden, aldatılmayacağından emin olmak ister. Bu duygunun sevdiği tarafından kendisine aşılanmasını bekler. Güvenmeden ileriye dönük bir adım atmak istemez

Neyi var neyi yoksa bölüşür. Ama hiçbir zaman erkeğini bir başka kadınla bölüşemez. Çünkü aşk bölünemeyecek tek meyvedir. Bölünse bölünse aşk yuvalarındaki meyveleriyle, bebekleriyle çoğalarak bölünür...

Selam ve saygılarımla