Nefesiyim dünyanın,
Ölürsem ben ölür dünya...
Dünya'yı yeşerten benim aslında,
Büyürmü ağaçlar ben sulamazsam,
Yeşerirmi dalları ben sevgi katmazsam,
Tütmez ocağı dünyanın,
Söner kötülükle karanlıkta
Doymaz sokakların açları,
Ölür herbiri darağaçlarında...
Ben gökkuşağıyım,
Renklenir dünya ellerimde
Sevgi yayılır benimle gökyüzüne,
Kimine can olurum,kimine sevgili
Kimine anne,kimine baba.
Anlam katarım hayata......
Ben yeşilim,
Ben nefesim,
Ben rengiyim dünyanın,
Ben ormanım,
Ben ocağıyım evlerin...
Kaç kişilik 'HAYAT'ım ben
Ben kadınım
Ben 'DÜNYA'yım aslında,
Bırakmayın ellerimi,
Yoksa ölür dünya.......
Kayıt Tarihi : 8.3.2013 12:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ayşe Aydın 1](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/03/08/kadin-543.jpg)
Yoksa ölür dünya.......
tebrikler kutluyorum son cümle ile yürekten vuruyorsunuz.. kadın... kadınlarımız bizlerin baş taçları.. her ne kadar şiiddete maruz kalsalarda sizler gerçekten bizlerin baş tacısınız.yüreğinize sağlık
TÜM YORUMLAR (4)