Kadın Şiiri - Sermet Apaydın

KADIN
Sevda bahçesinde,cezbeden gül
Muhabbet bağında şakıyan bülbül
Tutku pınarında su, kırlarda sümbül
Doyulmaz arzulara, kamçı gibisin!

Yüreğe mekan kurup, sultanı olan
Yaralara merhem olup, dermanı sunan
Yatağa sıcaklık veren, heyecan katan
Bebelere can katan, gıda gibisin!

Çözümsüz bir bulmaca, zihinde soru
Esaretin patronu , acının sosu
Her zaman ve her yerde, gündeme konu
Taşkınlığa mim koyan , nokta gibisin.

Karşı cinse muhatap, çöllerde serap
Anlaşılmaz bir kitap, kadehte şarap
Şeytan’ı gülümseten , benliğe azap
Sırların denizinde, dalga gibisin!

Mısralara anlamsın, güfteye beste
Türkülerde temasın, çiçeğe deste
Sevgilere arzusun, kadehte bade
Aşk çeşmesinden akan,sular gibisin!

Hırçın akan bir nehir, huzur saçan göl
Hararetin kaynağı, sahralarda çöl
Umutlara üç nokta, taşkınlığa virgül
Yürek karanlığına, Güneş gibisin!

Şeytan’dan ilham alıp, elmalar sunan
Akıl kurnazlığında, senaryo yazan
Erkeğe suflör olup, arkada kalan
Tartışmasız dünyalar,yönetmenisin!

Kıskançlığın nedeni, kavgaya sebep
Nezaketin gereği, topluma edep
Fendinden korkulandır,medet ey medet!
Bazen melekler bazen Azrail gibisin!

Kadın sen varsın ya sen, ömür gibisin
Hem öldürücü zehir, hem panzehirsin
Hem Azrail,hem Cennet,hem Cehennemsin
Sen var ya gönüllerin, sahibesisin! SERMET APAYDIN