yükün ağır, yalnızlığın yolculuğunu sırtlamışsın omuzuna,
gittiğin yollarda sevdiğin adamlar sağır
duymuyorlar, duymadılar sesini
attığın çığlıklar kırarken camları
onların, bunların, şunların
ruhları duvar gibi ağır,
yükün ağır,
paylaştığın gökyüzü
bulutlar yağan yağmur ve kar
hepsi ortak, hepsi onun,hepsi bunun
aldığın nefes bile yarım
içine çektiğin hava kadar varlığın...
20/06/2012
Serra YetekKayıt Tarihi : 23.10.2012 12:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!