Kadın Şiiri - Mehmet Fatin Baki

Mere kalbinde yanan yangına gelnezse zecr
Ateşin sonrası küllerde kalır vasl-ı hecr
Güneşin batması arzetse karanlık bile
Kadının nûru yeter, gelme bu şeb vakti, fecr.

Tanıdıklarla emin yolda olurken hatar
Senelik yağmuru az çolde de vâkî matar
Eşe sevdâlı nisâ şevk saçar, envâr katar
Kadının nûru yeter, gelme bu şeb vakti, fecr.

Gece gökten düşecek yağmuru ebr vermesin
Bu karanlıkta felek kubbeye necm sermesin
Gülüşen vechini mehtâb bile göstermesin
Kadının nûru yeter, gelme bu şeb vakti, fecr.

Mere =kadın
Zecr = önleme, mani olma
Hecr = hasret ayrılığı
Şeb = gece
Fecr = tan yer ağarması
Hatar = kaza, tehlike
Vâkî = olur, rastlanır
Matar = yağmır
Nisâ = kadınlar
Envâr = nurlar, ışıklar
Ebr = bulut
Necm = yıldız
Vech = yüz, surat

Feilâtün feilâtün feilâtün feül
. . / / . . / / . . / / . /