Kadın Şiiri - Gökçe Kıvırcık

Bir kadın...
Sadece biraz yitik.
Biraz daha fazla;
O evine dönerken sabaha karşılarında günün,
dağınık bir uyur-gezer ordusu gibi
İşlerine yetişmeye çalışan insanlardan.
Biraz daha fazla sadece... Yitik!
Yorgun ve uykusuz adımlarken sabahı
Kaldırımlara vuran topuklarınıon tam altında
Çatırdar zaman.
Her çatlaktan pis bir koku sızar.

Hava ayazdır sabaha karşı.
Sarınır biraz daha ince pardesünün üzerindeki şala.
Bir tek onun topukları yürür
İnadına sessizliğinin üzerine sokakların...
Sesli...
Belki...
Herkes onun toıpuklarının sesinde yürür.

Bir kadın...
Her sevişmede yenilmiş bir lez daha.
Önce saçlarının arasına takılmış,
Sonra giyinirken belki
Bir sandalyenin altına kadar yuvarlanmış
Bir top küpe gibi,
Her kapıyı ardından
Bir top neşeye çekmiş...
Sabaha karşılığı günün...
Uyumalı bir an evvel kadın
Gece epey içmiş...