Gah makina sandı beni çarkları hep dönen.
Gah dizinin dibinde oturması gereken...
Kıskandı birdenbire çılgınca,; yenik düştü kaprislerine.
Sonra kayıp bile saymadı unutma üstadı.
Paramparça ettiği bir dünya yoktu sanki.
Parçalar savrulmamıştı sanki.
Yıkıntılar arasından geçenlerin anlattıkları sevinç kaynağıymış.
Öcünü aldığını sanıyor zavallı.
Kayıt Tarihi : 16.9.2008 11:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!