İnsanız topraktanız hep cennetten gelmişiz
Âdemin can yoldaşı Havva’dır senin adın,
Akılla, sevda ile, sevgiyle yükselmişiz
Yaratılış gereği Âdem özdeştir kadın.
Nezaketin sembolü, muhabbetin kaynağı
Açılmış güle benzer nazlı yârin yanağı
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta