Kadin Şiiri - Kemal Yabalak

Seni sevmek suçmu de yar.
Eyledin dünyayi sen bana mezar.
Efkarlandim içtim yine bu pazar.
Kür-kütük sarhostum,
Yikilip, yikilip kaldim be kadin.

Gürünce halimi belki gülersin.
Asktan sevdadan sen ne anlarsin.
Bir gün gelip sende yikilirsan.
O zaman beni anlarsin be kadin.

Yasakladim kendime senin adini.
Kaybetirdin bendeki yasam tadini.
Zevk almiyor günül hayatin hiç bir anini.
Sönük bir yasamdan biktim be kadin.

Budur semenin bedeli.
Bagima vurdu sam yeli.
Sevdandan oldum bir deli.
Dolanip, dolanip kaldim be kadin.