Kalbimi göğsümden yırtıp atıyorum her gece.
Zifir karası geceler, peşi sıra.
Yinede sabah oluyor kadın.
Direnmiyorum hayata, ama ölemiyorum,
kesikler her yanımda, delik deşik.
Sayısız...... kanamıyor kadın.
Anahtarsız kelepçe ayaklarımda,
açamıyorum, gazabından.
Masallar ne güzeldir, bilirsin,
onu bile anlatamıyorum, uydurmaca.
Basit geliyor yaşamın gizemi,
aldanmıyorum kadın.
Sensizlik bir hiç gibi,
solukların sayısında hasret.
Kuş tüğü hafifliğinde yüreğin,
deli olmuş ordan oraya.
Gel hadi sokul yamacıma,
sensiz yapamıyorum kadın.
ART 30.05.2009
Ali Rauf TankalKayıt Tarihi : 30.9.2009 19:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Rauf Tankal](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/09/30/kadin-367.jpg)
Şifalar hep yanıbaşımızda olsun,herşey kaybolurken gözden..
Tebrikler Ali Rauf bey...
açamıyorum, gazabından.
Masallar ne güzeldir, bilirsin,
onu bile anlatamıyorum, uydurmaca.
Basit geliyor yaşamın gizemi,
aldanmıyorum kadın.
KUTLARIM.SAYGILAR.
Vazgeçilmezimizdir.
Şefkat yuvası kadınlarımız.
Tebrikler. güzel şiir için.
Kadir Tozlu
TÜM YORUMLAR (8)