Çocuk doğurmak
Erkeğine kul köle olmaktır işi,
Herkese yeter
Yüreğinde ki kocaman sevgisi.
Ayağında sallar bebeğini,
Elinde tutar iplikle iğneyi
Bir yandanda film izler gözleri,
Aynı anda yapar üç işi birden
Yorgunluk nedir bilmeden.
Çarşı pazar ona bakar,
Hiç yoktan ne yemekler yapar
Bir yandanda çevresine
Mutluluk saçar.
Hele birde bozulduysa başı,
Kimseler arayıp sormaz
Var mıdır ekmeği aşı,,,
Herkes namus bekçisi kesilir
Dinmez gözünden akan yaşı.
Durmadan çalışır çabalar
Çocuklarına güzel bir
Gelecek hazırlar
Herkesi mutlu edebilmek için
O hep kendini parçalar….
Figen YILDIRIM
Kayıt Tarihi : 4.11.2010 12:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
saygılarımla
Olmasaydı kadın gün dönmeyecekti.
Habil yetim, Kabil öksüz kalacaktı,
....
Ki köle değildir kadın! Ne erkeğine ne evladına. Onlara şahtır, sultandır, candır. Anadır; ki bundan öte onur mu var!
O değil midir (şiirde de anlatıldığı üzere) sevdikleri için kendini sevmeyi en sona bırakan! Kadın değil mi Habibi dünyaya getiren, Kadın değil mi Atatürk'e ' Oğul azmet ' diyen.
Ve kadın değil mi bunca sadakat ve vefaya karşılık hep eza ve çile gören!
Tebrik ediyorum sizi ey KADIN!
Tebrik ediyorum yürekten Figen YILDIRIM
_
MÇK / SEVDAZAN®
Mustafa Çelebi ÇETİNKAYA
TÜM YORUMLAR (2)