Kadın Şiiri - Nuran Baydar

Bir Kadın

Bir şairin kaleminden dökülen kadın…
Bir bestenin notasına düşen kadın…
Bir dağın zirvesinde kardelen kadın…
Sen ki bazen sofrada yemek,
Bazen o yemekle pişmek…
Sen ki ağlarken bile gülmek…
Elleri kınalı, gönlü yaralı kadın…

Bir kadın çocuktur aslında…
Bir gül gibi al, narin…
Bir su gibi saydam, sakin…
Büyütür sevgileri, mutluluk oyunlarıyla.
Gece rengi hüzünler dolansa da boynuna,
Tutunacak bir yıldızı vardır umutla…

Bir kadın güçlüdür aslında…
Kocaman kalbiyle dağlar devirir,
Çanakkale’de mermi taşıyan analar gibi!
Anadolu’da çift süren bacılar gibi!
Gün olur bir dağ başı gibi sessiz ve mağrur…
Gün olur akan sular gibi çağlar, durur…

Bir kadın yalnızdır kimi zaman…
Her gece gözlerinden hatıralar çalınır…
Bir denizci ağ atar yalçınlanmış düşlerine,
En acımasız çığlıklarla sarsılsa da bedeni,
Öyle bir yumrukla susturur ki yüreğini…
Izdırabın sükutuna varır gözyaşı…

Bir kadın sevgidir aslında… Sevgilidir…
Şefkattir… Annedir… Yarendir…
Cananı uğruna can verendir…
Cennetin kokusu diye bebeğine bürünendir…
Sevdası uğruna sabrı giyinendir…
Mutlu edebilmek ise tek emelidir…

Bir kadın hayattır aslında…
Onun yüreğinde nefes olursunuz,
Onun gözlerinde yaşam sevinci…
Bakışlarında vefa bulursunuz…
Ruhu baştan başa bir inci…
Onunla ebedi saadete kavuşursunuz…

Bir kadın Yaratan’ın en güzel eseri…
İslam’ın değer verdiği, cenneti salih annelerin ayaklarına serdiği…
O, hayatın tüm renklerini yansıtan bir nur…
Her adımında dünya bir parça daha güzel olur.
Gözlerinde sevgi, kalbinde huzur,
Bir kadının varlığı, her şeyin en yücesidir, en safıdır…