Kadın Şiiri - Ümit Balcı

Sonsuzluktan tedirgin, kırmızı rujlu kadın.
Nefesi göğsümde, ateşimi harlıyor.
Hiç konuşmadığımız bir konudan ağlamaklı,
Avucunda giz, sabrımı zorluyor.

Uzlaşmaktan yorgun, eflatun fularlı kadın.
Bir kaç kelam lütfetse enkaz kalkacak.
Tutkulu eylemlerine yenisini ekliyor.
Akşam ajansı devrim diye bağırıyor.
Gülümsemesi sıcak, sözleri bıçak,
Dur demezsem, felaketim olacak.

Saklanmaktan usanmış, kalem topuklu kadın.
Bilincimi bir hiç ediyor hiddetli rüzgarı.
Aratıyor gelişlerinde ki sıcak baharı.
Hafifçe sokuluyor, dudağında kiraz.
Usulca fısıldıyor, az kaldı sabret biraz.