Kadın Şiiri - Nisari Özdoğan

Bir can vardır, can içinde can taşır.
Ana derim, bacı derim, yar derim.
Nurdan doğar, nur doğurur, nurlaşır.
Yaratan'dan bir iltimas var derim.

Ananın yerine bir şey koyulmaz.
Bacı yanık olur kem söz duyulmaz.
Hele bir de yar olursa; doyulmaz.
Merhem diye al yarene sar derim.

Hakk kadını yaratırken özenmiş.
İflah olmayan kul onu üzenmiş.
Güzel hasletlerle baştan bezenmiş.
Kadını yücelten; haya, ar derim.

Canlar yapar muhabbeti candadır.
Şefkat bekler fakat; şefkat ondadır.
Tek öfkesi şer gördüğü andadır.
Leke kabul etmez, sanki kar derim.

Olmadığı yerde sevgi, aşk olmaz.
Kadın olmayınca; saray, köşk olmaz.
Bir yuva kurmaya ondan başkolmaz.
Kadınsız yuvada durmak; zor der

İncitmeye gelmez bir tek sâlise.
Fıtraten uysaldır o bir mûnise.
Şayet olmuşsa bir üzen hâdise,
Öfkelenme.! işte o an; dur.! derim.

Kimseye vermesin Rabb'im cinneti.
Eksik etme doğur"ana" minneti..
Ayağının altındaki cenneti;
Kazanamayanın yeri; kor derim.