Kadın Şiiri - Ayşe Bozkurt

Kapama gözlerini bana; bensevgiyim buram buram

Acı,keder, hüzünüm ben

Neşeyim,mutluluğum

Dostum,anayım,bacıyım,eşim

Dudaklarda gülümsemeyim

Bazende gözlerde diken

Denizim dalga dalga

Batan güneşim hüzün akşamlarında

Bir çığlığım ben

Sevmeyi bilen yüreklerde

Kurumuş bir dalım bazen

Bazen bahar filizi

Gül yaprağında bülbül sesi

Saat tik-taklarında yaşanmış bir an

Ben yaşanmışları tekrarlayanım

Doğruyu,ihaneti,yalanı tadan

Bir dürüst bakışa ömrünün yarısını satan

Ben kadınım yüreği ile yaşayan

Anasını emen bebeğim

Başka umarı olmayan

Şekeri alınmış bir çocuğum

Toz toprak içinde ağlıyan

Gören gözüm,sezen yüreğim

Gözyaşı pınarlarında bir yıldızım

Sevinç çiçekleri toplayan

Yaşadığı acıları toplayıp

Tek tek saklıyanım

Ben deliyim akıl yollarında

Sevgiyi kıranları lanetliyenim

Yeşile açık bir gözüm ben

Bazen maviye hiç bakamıyan

Tüm olumsuzlukları sarmalıyanım

Sevdalıyım,sevene fedakarım

Doğruya koşanım umutsuz

Gönül yorgunuyum

Ben gerçeğin ta kendisiyim

Ve yalancısıyım hayatın

BEN KADINIM