Kadın Şiiri - Aylin Yabanoğlu

kadının gözü bir ışıktı
ışığı yansıtmayı becerebilene
kadının bedeni ateşti
zamanı olduğu yerde yakabilene
kadının elleri hünerdi
yaşamı tortop edip
zamanın ötesine
atabilene
kadının varlığı bakıştı
zamanı ta ötesinden görebilene
yıllar olduğu yerde kaldı
suskun.. çaresiz..
zaman kadına bir armağandı

kısa bir gülüş
zamana bakış
kendine dönüş
dönüşün neşesi
soyunup dökünmesi

aynayı özledi kadın uyanışında
yattı kendisi olmaya
kendini seyretti kadın
tarifsiz uzunlukta bir uykuda
aynada

ayna kendine dönmek
kendinden uzağa yolculuk etmek
her gidiş gelişte
aldıklarını ortaya dökmek
ayna erkeğin çağırışı
ve kadının gülüşü
ıssız bir yolda
elini tutan bir elin sıcaklığı
bedeninde var olan nefesin sıcaklığı
hiç olmayan bir yolu
kadının arayışı
aynada tenler karıştı
her koku kendisi kaldı

kendine uyandı kadın
bir akşamüstü
zamanın izleyişinde gizlice
en eski rengini buldu kadın
aynasının önünde.