Yolları en başında çizildi
Adına da kader dendi
Her şeyin yenisini o giydi
Güzelini, tazesini aldı
Etler, butlar, köfteler
Binbir türlü naneler yedi
Kalemler, boyalar onundu
Kız olmanın gereği
Artanlarıyla yetinmeli
Boyun eğmeyi bilmeliydi
Koşmadı, oynamadı
Ama sevdi
Gezmek suç, giyinmek suç
Sevmekse öcü idi
Soğan kıymak ince ince
İğneler, iplikler,şişler
Tutuşturuldu minik ellerine
'bunları öğren de
okursan da kendine'
Öğütleri kazıldı beynine
Pasta yapsa, örgü örse
Magazin seyretse
Pencere, duvar silse
Soru sormasa, konuşmasa
Ne iyi kadındır o bilseniz
Sussa bildiği halde
Kendini iyi hissetsin
Adamın biri diye
Para onda, güç onda
Koyversen ipin ucunu
Güler ağlanacak haline
Zavallı şey
Höt dese ölürsün
Demiyor işte, ölme diye...
Kayıt Tarihi : 7.3.2008 15:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Onlar bizi doğru bildikleri yolda hayata hazırlamaya çalıştılar. Kafalara ve içindekilere karışmadılar. Elimizden tutup, birilerine eleman yetiştirilmek üzere ne idüğü belli topluluklara teslim etmediler.Vatan-millet-insan sevgisini, ahlâki-milli-dini değerlerimizin kıymetini, kul hakkının, devlet malının önemini öğrettiler. Bizler, kendi söküğümüzü kendimiz dikmesini bildik. Düşmana tek yürek karşı gelmesini de... Eğitimi, tarımı, sağlığı, yargısı, kaynakları yabancı danışmanların eline bırakılan ülkemizde, artık çocuklarımızın beyinleri de, yürekleri de tehlikede; sezdirilmeden, sinsi sinsi tutsak edilmekte. Oysa onlar bizim geleceğimiz...
buda benden canan can olmayınca yaşamda bir,
yürekler esir yüreklerde sevda esir,
yaşanası hayat yaşanmaz olur,
şeker şerbet bal iz'anda olur zehir
TÜM YORUMLAR (1)