Kadın 2 Şiiri - Kemal Berk

Kadınım
Kadın, görmesini bilene güzel
Görmesini bilmeyenlerin ruhları, karanlıkta kalmış köre benzer.
Ne izi belli, ne yönü belli, ne de gideceği yolu
*
Hem sözünle, hem de tavrınla, ruhunu öyle bir okşa ki,
Yüreğinden akan sevgi selleri,
Gözleri yıldızlar gibi parlarken
Açıp göstersin gamzesinde, patlayan tazecik tomurcukları
Bak, sana nasıl filizlenmiş güller sunacak.
Sana göz aydınlığı, neşe kaynağı olacak
Kokusuyla dünyayı feth ederken,
Seni, senden alıp, ruhuna güzellikler katacak
*
Dağları deldirir, dağları
Yeter ki hissetsin, yaşasın gönlünde senin sevgini
Sivri dikenler üstün de, gül diye koşturur seni
Her sözüyle alır seni, hayal alemine götürür
Senin benliğini elinden alır, diz çöktürür önünde
Kadınla konuşken, odun olma, odun
Senin karşında cennetle müjdelenen, Allah'ın en sevgili, en güzel insanı var.
*
Kadını, uzun cümlelerle yormam asla
Muhabbetin özünden gir, kısa ve öz konuş.
Hisseder senin varlığını o an
Bazen bir bakışınla,
Bazen bir gülüşünle,
Bazen de bir el sallaman yetecektir ona,
İnsan olduğunu hatırlatacaksın, onun küçücük yüreğine.
*
Arada biraz şarkılar, türküler mırıldan kulağına.
Yüreğinden gelsin tüm güzellikler
Estirdikçe sam yellerini
Anlarsın o zaman, yüreğine nasıl bir kor ateşi koyduğunu
Külü karıştırdıkça, göreceksin KÜL ÖZÜNDEKİ ateşi
Her gün harlayacaksın haaa ,
Aşk ateşinle ve sevgi selinle
Kemal'eren/Kemal Berk

8. Mart 2022