Öptüm alnına yol olmuş çizgilerinden dedi adama...
Ayağının toprağa bastığı yerden öptü
Gözüne perde olmuş kızgın bakışlarında kayboldu kadın..
Cümlelerinin tebessüm ettirdiği yüzünü okşarken,
Çocukça kahkahalar attı yüreği...
Avuç içlerindeki çizgileri kader diye tanımlarken,
Birinde bende varım diyerek,
kokusunu taa içine çekerek sevdi kadın...
Uyurken sarılıp dokunamadığı tenine,
Uyanırken de akla geliş ümitlerine sarıldı kadın...
Varlığını ruhuna kabul etmişliği ile seyrine daldı kadın...
Çayından iki yudum alarak,
Dudakları ile fincanın buluştuğu yere daldı kadın...
Demin kokusuna sardı özlemini
Tomurcuklanan çiçeğini sularken,
Umudun adıdır diye açmasını beklerken
çiçeklerini kokladı..
Hikayesine sığdırdı hiç görmediği adamı,
Günün her anında varlığını hissederek
Şükürlere amin diyen kadın...
Bilmeden göremeden nasıl da yanmış için için de
Bir yüreğin kör bakışlarına esir düşerek
Diline türkü yapmış kadın...
Oysa ki adam dünyayı sığdırmıştı da
Bir kadını tamamlayamamıştı yüreğinde!
Kadın başka sevdi
Adam başka!!
Olmayışlarına sebepte buydu işte...!!!
Kayıt Tarihi : 14.6.2019 01:29:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!