Kadın Şiiri - Bilal İlhami Köksal

Kadın gel otur önce kalbime
İstanbul saçların savur
Sonra konuş
Sanat musikisi saçılsın her yerime
Sakın susma asırlık hüznüm dağılsın
Ateş çıkıyor gözlerinden
Bırak biraz daha aydınlansın dünya
İstersen öp beni
Öteki tarafın kapkara kapıları ardına dek açılsın
Ya da sadece dokun tenime bildiğim bütün yaralarım kapansın
Ya da iyisi mi üstündekileri çıkar biraz
Bu oda,bu şehir kokunla dolsun
Öyle bir acıtan bütünüyle hüzün olan sen
Kadın…

Gel otur karşıma
Uzak bir yalnızlıktan konuşmamı getir buraya
İstanbul saçlarını savur benim odama
Sonra konuş ne olur
Ağlarsam susturamazsın
Anlatsam…