abdullah oral Eylülzamanı kitab
Kadın
Doğurganlığın erdeminde kadın
Solgun yüzüne
çiçek gibi takar tebessümünü de-
Bir buse verir yanaklarından.
Yaratıcı endamında tanrı vari bir aşkla.
Dökülüverir tüm benliğim
Sevdalımın yorgun kollarına.
Kara savruk saçları
Yelpazelenir dağılmış yatağın üstüne.
Varlığından var etmenin erdeminde
Gizemine saklanmış duygular.
Odaklanır kendiliğinden
İçlenmiş yarınlara.
Basarım başını göksüm üstüne
İçimde çığlıklaşır sevinç
Göksümü parçalarcasına dile gelir sevda.
Seviyorum seni kadınım…….
Kayıt Tarihi : 15.4.2006 14:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Abdullah Oral](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/04/15/kadin-109.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!