Kadin Şiiri - Mehmet Bildir

Kadın aşkımin esaretine kan döküldü,
Sevdim seni güzel kalbim senin gözlerine gömüldü,
Sen kışın yorganiydin bu sıcak yatağımın,
Artık sormuyorum hüznü yazı ve zamanı,
Göz yaşım cihana sen tüm aleme bedeldin cunki,
Al gözümden baharı istersen dört mevsime istersen on iki aya yay,

Cunki sırtıma vurdugum her zincirimde varsın,
İnsan sevmesede arada sırada özler,
Varsın ama gönlüme darsin,
Bir kelebek olsamda birgunumu sana feda etsem,
Görmediğini söyleme,yalanın bile garip olur senin için,
Gideceğini bildiğimden nefesim boğuk gelir,
Keşke bir rüzgar alipta seni yanaklarıma deydirse,

Nekadar herşeyi yoluna sokmaya kalkişsam hep bir yaprak gibi sonbarda savrulup gidiyorsun,
Belki sana zaman ayiramadim,belki sensiz onca yılı sessizliklere gömdüm,
Belki çok pişmanım belki hayalet gibiydim,
Bu basit bir mektubum,
Bak şimdi çok uzaklardasın
Sessiz düşlere sahip bir sehrin bilmediğim bir odasindasin,

Birgün belki dogarim yine gözlerine kim bilir,
Beni kimse duymadı senin gibi,
Artık ısıtmıyor hirkalarim beni,
Sen benden fazla daha dolusun biliyorum,
Ben seni bin cicegin kokusundan tanırım,
Yinede sen bilirsin sen yide sevme beni kadın,
Birgün bu zulüm biter,bir yerde yanarım belki,

Belki şiirim bitecek belki yıllarımda bitecek,
Soyleyecek başka birşey bulamıyorum gözlerinin ardından akan göz yaşlarım,
Bugün belkiler olacak senin olmadığın bir mevsimde,
Nefesini hisetmedigim bir şehir,
Şimdi kalbim demir parmaklilaklar ardında kalmış,
Beynim kendini heba etti bu kördüğüm olduğum zindanlarda,ne kaldı senden geriye

Bu hayatta dair bir şiir
Ve keskelerimin ardında bıraktığım onca şey,
Hayatım boyunca savaşmayı,
Gönülden yikilmayi,
Gözlerimden dökülmeyi,
Saçlarımdan rüzgarı,
Ucu ucuna ucurummlari ta dibinde hissetmeyi,
Herşeyi yasadim da,
bu gönül bir sensiz yaşayamadı kadın..

Mehmet bildir
01.10.2024