Kadın Şiiri - Zülfü Canan Horoz

Benim hiç günüm olmadı
Misal!
Sevgililer gününde sevgilim yoktu,
Ama bitmez tükenmez sevgim oldu.
Misal!
Anneler gününde anne olmadım,
Geri kalan 364 günde de anneydim çünkü
Misal!
Kadınlar gününü kutlarken;
Utandım kadın oluşumuza verilen bir gün için.
Geri kalan günlerde çünkü hanımdık, anaydık, yardık evlattık
Misal!
Çalışan emekçi kadın günü için bir gün verdiler
Ben işçiydim o günümü bile memurlar gasp ettiler
Anlıyacağınız amelelik ruhumuzu köle almış;
Çalış sen durma çalış dediler.
Misal!
benim hiç kimlik günüm olmadı
Eteği uzun aklı kısa oldum,
Kaşık düşmanı bilindim
Kadının kurdu kadın diyip,
Kadınlar arasında aforoz edildim
Berdel dediler sormadan verdiler canımı,
Takas ettiler karındaşları
Sevme ihtimalim var mı düşünmediler bile.
Kuyruk sallamış dediler,her sallayana gittiler
Ama onlar erkek biz pespaye
Onun faturasını bile acımasızca kestiler.
Namus dediler muhakeme etmeden döktüler asil kanımı.
Sırtımdan sopayı, karnından sıpayı diyip
Hayvan yerine saydılar kıymetli canımı
Iki beyaz arasıydı tercihim;
Gelinlikle girdigim evden kefenimle gidecektim,
Sormadılar bile bu evliliği istermiydim.
Daha olgunlaşmadan bedenim
Parçaladı ruhumu hoyratça elleri
Hiç utanmadan her türlü vahşete kurban edildim.
Şimdi birde beni benden dinleyin; bu dizeleri okuyan
Bir selanın ardından
Vasiyettir bu size
Hatırlayın!
Ne dedim ben?
Ben hiç ölmeyeceğim
Ölürsem gömmeyin beni.
Atın cansız bedenimi ortalığa
Kurt yesin, kuş yesin.
Dünyada gün yüzü hariç
Her yüzü gördü diyin,
Ona göre defnedin...

Zülfü Canan